แต่ละวันที่ผ่านพ้นไป ใช้ชีวิตกับความเงียบงัน
จับปากกามาเขียน ภาพความทรงจำ ใจฉันมันยังไม่ลืม
สิ่งเดิมๆที่ผ่านพ้นไป แม้จะเป็นความหลัง แต่ฝังใจ
เหมือนว่าเข็มชีวิตจะทิศเหนือเท่าไร สุดท้ายผันไปทุกที
แต่ลึกๆ ไม่อาจทิ้งเธอได้ลง ยังคงเป็นห่วงเป็นใย
เจ็บแค่ไหนไม่อาจ จะฝืนใจตัวเองได้ลง
จนต้องกลายเป็นคนจากไป
ก็ไม่รู้ต้องทน ฝืนใจตัวเอง ต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่ แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก หรือคนที่ทน ใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผล ตลอดมา
แต่ลึกๆ ไม่อาจทิ้งเธอได้ลง ยังคงเป็นห่วงเป็นใย
เจ็บแค่ไหนไม่อาจ จะฝืนใจตัวเองได้ลง
จนต้องกลายเป็นคนจากไป
ก็ไม่รู้ต้องทน ฝืนใจตัวเอง ต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่ แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก หรือคนที่ทน ใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผล ตลอดมา
ก็ไม่รู้ต้องทน ฝืนใจตัวเอง ต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่ แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก หรือคนที่ทน ใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผล ตลอดมา
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผล ตลอดมา