ขอใกล้เธอแค่พอดี รู้ตัวว่าฉันนั้นไม่ดีพอ
ที่จะเข้าไป ให้ถึงใจเธอ
เพราะที่ที่ให้กันยืน นิยามอย่างดีก็แค่เพื่อนเธอ
เตือนให้ระวัง อย่าหวังมากไป
อย่าเลย เธออย่าเข้าให้เกินที่เก่า
ที่ที่ฉันยังพอจะทำใจ
ใจมันอ่อนไหว หยุดมันเอาไว้
อย่าให้มันทำร้ายเธอเลยดีกว่า
ถ้าทนไม่พอ บอกรักเธอไป
จากก็คงเหงา อยู่ก็ทนเอา
ห่างแค่พอมองเห็นไม่ไกลเท่าไร
เท่าเดิมที่ใจ ไม่คิดอะไรเกินเลย
ขอแค่เป็นห่วงไกลๆ
เมื่อเธอผิดหวังฉันยังคงอยู่
ยังอยู่ที่เดิม ไม่ทิ้งเธอไป
บอกใจ จะไม่ถลำจนเกินถอนตัว
พอจะรู้ตัวเองว่าเป็นใคร
ใจมันอ่อนไหว หยุดมันเอาไว้
อย่าให้มันทำร้ายเธอเลยดีกว่า
ถ้าทนไม่พอ บอกรักเธอไป
จากก็คงเหงา อยู่ก็ทนเอา
ห่างแค่พอมองเห็นไม่ไกลเท่าไร
เท่าเดิมที่ใจ ไม่คิดอะไรเกินเลย
ขอแค่อยู่เคียงข้างเธอ ไม่ว่าเธอให้กันเท่าไร
ใจมันอ่อนไหว หยุดมันเอาไว้
อย่าให้มันทำร้ายเธอเลยดีกว่า
ถ้าทนไม่พอ บอกรักเธอไป
จากก็คงเหงา อยู่ก็ทนเอา
ห่างแค่พอมองเห็นไม่ไกลเท่าไร
เท่าเดิมที่ใจ ไม่คิดอะไร เกินเลย
(อย่างน้อยยังได้รู้รักเป็นอย่างไร)
แม้เธอไม่รู้ ก็ไม่เป็นไร
จากก็คงเหงา อยู่ก็ทนเอา
ได้แค่เพียงมองเห็นเธอมีรอยยิ้ม
(หากรักคือความทุกข์ ฉันยอมเข้าใจ)
ฉันก็สุขใจด้วยความยินดี
แค่ห่างให้พอ เผื่อไว้ห้ามใจ ตัวเอง