เวลาก็เดินผ่านไปช้าๆ
ผ่านวันและเดือนเป็นปี
และฉันยังคิดถึงเธอ
ถึงแม้จากกันไปนานแสนนาน
จบลงด้วยความยินดี
แต่เหมือนชีวิตขาดหาย
เธอรู้ไหม ว่าฉันนั้นคิดถึงเธอ
เธอรู้ไหม ว่าฉันรู้สึกอย่างไร
ชีวิตฉันนั้นมันขาดหาย
ขาดเธอขาดคนอยู่ข้างกาย ได้ยินไหม
ขาดคนดูแล ขาดคนเป็นที่รัก
ขาดคนคอยจูบกันยามเช้า
เมื่อตอนตื่น ขาดคนคอยเป็นห่วงกัน
ไม่มีอีกแล้วกับคำว่าที่รัก
จบลงไปไม่มีอีกแล้ว โมเม้นเดิม
คงไม่มีเสียง บอกว่าคิดถึงกัน
จบแล้วความรักที่แสนงดงาม
เมื่อเราต้องจากกันไป
จากนี้ต้องอยู่คนเดียว
ถึงแม้จากกันไปนานแสนนาน
จบลงด้วยความยินดี
แต่เหมือนชีวิตขาดหาย
เธอรู้ไหม ว่าฉันนั้นคิดถึงเธอ
เธอรู้ไหม ว่าฉันรู้สึกอย่างไร
ชีวิตของฉันมันขาดหาย
ขาดเธอขาดคนอยู่ข้างกาย ได้ยินไหม
ขาดคนดูแล ขาดคนเป็นที่รัก
ขาดคนคอยจูบกันยามเช้า
เมื่อตอนตื่น ขาดคนคอยเป็นห่วงกัน
ไม่มีอีกแล้วกับคำว่าที่รัก
จบลงไปไม่มีอีกแล้ว โมเม้นเดิม
คงไม่มีเสียง บอกว่าคิดถึงกัน
เธอรู้ไหม ว่าฉันนั้นคิดถึงเธอ
เธอรู้ไหม ว่าฉันรู้สึกอย่างไร
ชีวิตของฉันมันขาดหาย
ขาดเธอขาดคนอยู่ข้างกาย ได้ยินไหม
ขาดคนดูแล ขาดคนเป็นที่รัก
ขาดคนคอยจูบกันยามเช้า
เมื่อตอนตื่น ขาดคนคอยเป็นห่วงกัน
ไม่มีอีกแล้วกับคำว่าที่รัก
จบลงไปไม่มีอีกแล้ว โมเม้นเดิม
คงต้องขาดมันไป
ขาดคนดูแล ขาดคนเป็นที่รัก
ขาดคนคอยจูบกันยามเช้า
เมื่อตอนตื่น ขาดคนคอยเป็นห่วงกัน
ไม่มีอีกแล้วกับคำว่าที่รัก
จบลงไปไม่มีอีกแล้ว โมเม้นเดิม
คงไม่มีเสียง บอกว่าคิดถึงกัน
มีอีกแล้ว โมเม้นเดิม
คงต้องขาดมันไป ตลอดกาล