เธอผ่านมาและฉันก็ผ่านไป แต่ทำไมมันคล้ายเป็นคนคุ้นเคย
เหตุบังเอิญนำเราให้พบกัน แปลกที่ฉันใจผูกพันแต่ก็ทำเฉยเมย
กลับมายืนซ้ำที่เดิม แต่ไม่อาจลืมวันนั้นได้เลย ฝังใจ
แล้วเธอจะมาอีกไหม ฉันรอด้วยใจหวั่นไหว
เหมือนวันที่เจอได้ไหม ยังอยากให้เธอย้อนมา
ฉันคงจะทนไม่ไหว เพราะเธอที่เคยสบตา
อยู่ในใจคล้ายที่ฝันตลอดมา (ว่าเป็นเธอ) (ที่ฉันรอ)
อยากบังเอิญให้เหมือนเดิมอีกที แต่คราวนี้ตัวฉันคงไม่เฉยชา
จะไม่เป็นแค่คนที่เดินผ่าน จะไม่ยอมเป็นอีกวันที่ปล่อยเธอลับตา
กลับมายืนซ้ำที่เดิม แต่ไม่อาจลืมวันนั้นได้เลย ฝังใจ
แล้วเธอจะมาอีกไหม ฉันรอด้วยใจหวั่นไหว
เหมือนวันที่เจอได้ไหม ยังอยากให้เธอย้อนมา
ฉันคงจะทนไม่ไหว เพราะเธอที่เคยสบตา
อยู่ในใจคล้ายที่ฝันตลอดมา (ว่าเป็นเธอ) (ที่ฉันรอ)
แล้วเธอจะมาอีกไหม ฉันรอด้วยใจหวั่นไหว
เหมือนวันที่เจอได้ไหม ยังอยากให้เธอย้อนมา
ฉันคงจะทนไม่ไหว เพราะเธอที่เคยสบตา
อยู่ในใจคล้ายที่ฝันตลอดมา (ว่าเป็นเธอ) (ที่ฉันรอ)
แล้วเธอจะมาอีกไหม ฉันรอด้วยใจหวั่นไหว
เหมือนวันที่เจอได้ไหม ยังอยากให้เธอย้อนมา
ฉันคงจะทนไม่ไหว เพราะเธอที่เคยสบตา
อยู่ในใจคล้ายที่ฝันตลอดมา (ว่าเป็นเธอ) (ที่ฉันรอ)
ว่าเป็นเธอ ที่ฉันรอ
ว่าเป็นเธอ ที่ฉันรอ
ว่าเป็นเธอ ว่าเป็นเธอ ว่าเป็นเธอ ที่ฉันรอ