หลงทางอยู่กลางผู้คนมากมาย
สวนมาผ่านไปได้แค่มองตา
ยิ้มไปตอบมา แค่ความนิ่งเฉยที่มีให้ฉัน
เห็นใครต่อใครเขามีคู่กัน
เห็นใครต่อใครเขามีรางวัล
เป็นกอด เป็นหอม เป็นจูบ
เป็นฉันได้แค่อิจฉา
ความเหงามันใหญ่ขึ้นทุกที
พื้นที่ตรงนี้ที่ในหัวใจเกินจะเก็บไว้
ความเหงาก่อตัวเป็นเหมือนเงา
ปกคลุมชีวิตเรา เหมือนฉันเป็นดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจซ่อนมันไว้ข้างในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
หน้าตาไม่ดี ก็มีคู่มา
ร่ำรวยมั่งมี นี่แฟนดารา
คิดไปเจ็บมา ว่าผิดตรงไหนนะ คนอย่างฉัน
ช่วยเบาหน่อยคนที่เป็นคู่กัน
ลดลงหน่อยตอนที่มอบรางวัล
อย่ากอด อย่าหอม อย่าจูบ
ให้ฉันต้องคอยอิจฉา
ความเหงามันใหญ่ขึ้นทุกที
พื้นที่ตรงนี้ที่ในหัวใจเกินจะเก็บไว้
ความเหงาก่อตัวเป็นเหมือนเงา
ปกคลุมชีวิตเรา เหมือนฉันเป็นดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจซ่อนมันไว้ข้างในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
ดาวคณะเป็นแฟนกับดาวซัลโว
ดาวโป๊เขากรี๊ดดาวบนบ่าพันโท
ดาวคู่รักให้ดอกไม้กันโชว์
ฉันมีแต่ดอกให้ธนาคารเพราะเพิ่งไปดาวน์คอนโด
ดาวพลูโตมีบริวารห้าดวง
โลกแม้ถึงจะเหงายังมีดวงจันทร์ไว้ควง
อยากมีดาวในทรวงแม้โดนดาวหลอกดาวลวง
เหมือนดาวเรืองดาวโรยของแม่ผึ้งพุ่มพวง
เห็นเขาควง จู๋จี๋กันเมื่อไร
อยากโดดกองไฟกลายเป็นดาวลูกไก่
เหมือนโดนชนด้วยอุกกาบาตลูกใหญ่
เพราะเราไม่เคยคู่ใคร ตอนเขาเล่นปูไต่
เหมือนความโสดมันคือหลุมดำแล้วฉันเป็นเพียงเห็บเหา
เหมือนหยดน้ำรอดวงอาทิตย์แผดเผา
เหมือนอิจฉานั้นคือวงแหวนแล้วใจฉันเป็นดาวเสาร์
เหมือน ฉัน เป็น ดาว
แต่ความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจซ่อนมันไว้ข้างในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด
เมื่อความเหงา เป็นอวกาศ
ฉันคงไม่อาจซ่อนมันไว้ข้างในจิตใจ
เมื่อความเหงา ใหญ่เท่าอวกาศ
ฉันเลยไม่อาจ ที่จะรู้สิ้นสุดที่ใด