เลิกพูดว่าถ้ามันใช่ เราจะวนกลับมาเจอกัน
ทั้งที่ใจความสำคัญ ความจริงของมันคือเธอจะไป
เลิกพูดว่าเธอยังรัก เพราะถ้ายังรักกัน เธอต้องไม่ไปไหน
ที่พูดว่า วนมาเจอกันใหม่ มันแปลว่า ไม่
ไม่กลับมาเจอกันหรอก
มันก็คงเป็น คำปลอบใจชนิดนึง
ที่พูดให้ซึ้ง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเป็นจริงหรือเปล่า
หรือเป็นเพียงคำบอกลา แสนธรรมดาที่ใช้จบทุกเรื่องราว
เลิกพูดเหมือนห่างกันแค่ชั่วคราว ทั้งที่คงไม่กลับมา
เราต่างคนมันก็ไม่รู้อนาคต
เราอาจจะพบหรือไม่พบกันอีกครั้ง
ไม่ใช่ทุกคนที่พูดแบบนั้นแล้วสมหวัง
เธอบอกยังรักกัน แต่เธอก็ทิ้งฉันแบบนั้น
ก็ไม่รู้มันเป็นข้ออ้าง หรือว่าเหตุผล
ที่ทำให้เราสองคน ต้องจบลง
เลิกพูดว่าถ้ามันใช่ เราจะวนกลับมาเจอกัน
ทั้งที่ใจความสำคัญ ความจริงของมันคือเธอจะไป
เลิกพูดว่าเธอยังรัก เพราะถ้ายังรักกัน เธอต้องไม่ไปไหน
ที่พูดว่า วนมาเจอกันใหม่ มันแปลว่า ไม่
ไม่กลับมาเจอกันหรอก
เธอพูดเหมือนให้ฉันพักไปชมโฆษณา
สั้นๆ แต่ได้ใจความเธอนี่แม่งโคตรจะมา
ฉันว่าเธอควรใจเย็นๆต่อให้ทะเลาะกันแค่ไหน
ขอถามแบบคนโตๆ กันแล้วทำไมไม่ช่วยกันแก้ไข
เธอบอกว่า ให้แยกย้ายกันไปเติบโต
คำพูดหลายๆ คำพูดทำไมยิ่งฟังยิ่งโมโห
หรือเพราะมันยิ่งตอกย้ำว่ายังไงก็ต้องเสียเธอไป
ต่อให้เราวนมาเจอกัน แต่ก็คงเป็นหลังจากตอนที่เธอไปเจอใคร
เราอาจจะวนมาเจอกันจริง แต่ไม่รู้ว่าในรูปแบบไหน
คำพูดบอกลาที่เธอเลือกใช้ มันไม่ได้ทำให้ดีขึ้นเลย
ต่อให้เธอพูดให้มันดูดีแค่ไหน ความหมายมันก็ยังเป็นเหมือนเคย
คือให้จบลงวันนี้เลย ให้อยู่เฉยๆ รอเธอ กลับมา
เลิกพูดว่าถ้ามันใช่ เราจะวนกลับมาเจอกัน
ทั้งที่ใจความสำคัญ ความจริงของมันคือเธอจะไป
เลิกพูดว่าเธอยังรัก เพราะถ้ายังรักกัน เธอต้องไม่ไปไหน
ที่พูดว่า วนมาเจอกันใหม่ มันแปลว่า ไม่
ไม่กลับมาเจอกันหรอก
เลิกพูดว่าถ้ามันใช่ เราจะวนกลับมาเจอกัน
ทั้งที่ใจความสำคัญ ความจริงของมันคือเธอจะไป
เลิกพูดว่าเธอยังรัก เพราะถ้ายังรักกัน เธอต้องไม่ไปไหน
ที่พูดว่า วนมาเจอกันใหม่ มันแปลว่า ไม่
ไม่กลับมาเจอกันหรอก