เป็นเรื่องของ 2 คน ดูแล้วเขารักกันมาก
คงมีแต่รัก ไม่มีจาก ดูแล้วช่างแสนภิรมย์
คนนึงก็ยิ้มทุกที อีกคนหัวเราะจนแทบร้องไห้
เป็นภาพที่มองเท่าไหร่ ทำให้นึกถึงคนนั้นทุกที
หลังมานี้ฉันยิ้มโดยไม่ร้องไห้
เป็นประจำฉันมักอารมณ์ดี
แต่ดันมาเจอคู่นี้
แต่ เธอที่อยู่ตรงนั้น เธอกับฉันรักกันมาก่อน
โดยไม่คิดที่จะอ้อนวอน เพราะเห็นเธอยิ้มทุกที
ยินดีที่เราเคยรัก ไม่ได้โกรธ ไม่ได้โทษเธอเลย
ผิดเป็นเรา ก็เหมือนอย่างเคย สายตาเธอยังจำได้ดี
วันนี้มันไม่มีอีกแล้ว
เธอดูมีความสุขดีนะ มันต่างจากฉันดีนะ
มันนานจนแรมปีละ ทำไมยังไม่ลืมสักทีวะ
รอยยิ้มที่เหลือแค่เพียงภาพ ยังคงมีรักแม้เพียงซาก
แม้เธอกับเขารักกันมาก แต่ว่าผมคนนี้ดันลืมยาก
ผมมันโง่ แค่อยากจะลืมเธอออกไปจากโลก
ทางที่เราเดินกันมานั้นมันมีราคาเราไม่ได้เสี่ยงโชค
ผมคิดถึงเธอโครตๆ มองดูเธอที่ยังคงโลดแล่น
จับมือกับเขาในฟ้าที่โล่งแจ้ง
ความรู้สึกของผมตอนนี้มันอัดแน่น
ที่ตรงนั้นเคยเป็นเราไม่ใช่แค่ครั้งแรก
หลังมานี้ฉันยิ้มโดยไม่ร้องไห้
เป็นประจำฉันมักอารมณ์ดี
แต่ดันมาเจอคู่นี้
แต่ เธอที่อยู่ตรงนั้น เธอกับฉันรักกันมาก่อน
โดยไม่คิดที่จะอ้อนวอน เพราะเห็นเธอยิ้มทุกที
ยินดีที่เราเคยรัก ไม่ได้โกรธ ไม่ได้โทษเธอเลย
ผิดเป็นเรา ก็เหมือนอย่างเคย สายตาเธอยังจำได้ดี
วันนี้มันไม่มีอีกแล้ว
แต่ เธอที่อยู่ตรงนั้น เธอกับฉันรักกันมาก่อน
โดยไม่คิดที่จะอ้อนวอน เพราะเห็นเธอยิ้มทุกที
ยินดีที่เราเคยรัก ไม่ได้โกรธ ไม่ได้โทษเธอเลย
ผิดเป็นเรา ก็เหมือนอย่างเคย สายตาเธอยังจำได้ดี
วันนี้มันไม่มีอีกแล้ว