7 นาฬิกา ฉันนั่งรถออกไปด้วยความว่างเปล่า
ถนนที่มันทอดยาว ในยามเช้าที่สดใส
8 นาฬิกา ฉันวิ่งเข้าโรงเรียนไปให้ไว
และในทันใด มันได้ทำให้ฉันนั้นได้ เจอกับเธอ
10 นาฬิกา ในวิชา ภาษาไทย
มองออกจากห้องนี้ไป ในทันใดเธอเดินผ่านมา
11 นาฬิกา ฉันเหม่อลอยไม่ได้สนใจ
หมดจากคาบนี้ไป หวังจะได้พบเธอคนนั้น
ใน 12 นาฬิกา เธอผ่านมาอีกครั้ง
สิ่งที่เรียนไปทั้งวัน ลืมหมดเลย
เพราะตอนนี้ แค่ได้มอง เธอผ่านไปเฉยๆ
เด็กติ๋มอย่างฉันนั้นเอย ทำอย่างไร
14 นาฬิกา ฉันต้องเรียนกับครูเอื้อมพร
กินอิ่มแล้วมันง่วงนอน สั่งสมอง ไม่ให้หลับไหล
16 นาฬิกา เสียงออดดังขึ้นมาแล้วไง
เลิกเรียนวันนี้ไป ฉันคงได้ เรื่องเธอเป็นบทเรียน
ใน 12 นาฬิกา เธอผ่านมาอีกครั้ง
สิ่งที่เรียนไปทั้งวัน ลืมหมดเลย
เพราะตอนนี้ แค่ได้มอง เธอผ่านไปเฉยๆ
เด็กติ๋มอย่างฉันนั้นเอย
ก็ตัวฉันไม่กล้าบอก บอกออกไปอย่างนั้น
ก็ยังหวังว่ามีสักวัน เราจะได้รู้จักกัน