อ้าโสม ทอแสงอำไพ
ฉันสุขใจหมาย ชม
เพลินหลง พร่ำเพ้อภิรมย์
โสมสาดส่องแสง มา
ภาคพื้น เวหาพราวพราย
เพราะก่องประกาย ดารา
เพียงเพชรพลอยส่องฟ้า
แวววับ จับใจ
เมฆน้อย ลอยโลมลูบหาว
เหมือนมืออันผ่องขาว ละไม
ลูบโลม นภาสดใส
นั้นพาให้หทัยฉัน สะเทือน
โอ้ลมเอ๋ย เชยพัดเตือนมา
มิให้อุราลืม เลือน
เพียงเสียง เธอรำพันเตือน
คำมั่นสัญญา
อ้าโสม ชวนฉันคำนึง
ครั้งหนึ่งกลางแสง จันทร์
เราสอง พลอดเพ้อรำพัน
รักมั่นไม่ผัน แปร
ตราบฟ้า ดินม้วยแลเรา
สองดับสลาย ดวงแด
วิญญาณไม่ห่างแห ลอยรักร่วมทาง
ครั้นแล้ว เวรกรรมชาติไหน
ระดมกันผลักไส เราห่าง
เมื่อรัก ยังไม่หม่นหมาง
รักยังสลักกลาง ดวงใจ
แต่ยังหวัง ในผลบุญนำ
ให้บาปกรรมแคล้ว ไป
คืนพบ ความรักเดิมใน
คืนหนึ่งวันเพ็ญ