ปีนขึ้นฟ้า เพื่อไปให้ถึง ที่จุดหมาย
แบกเอาความหวัง
ของใครต่อใคร ลากขึ้นไป
ผู้คนตะโกน โห่ร้องมองฉัน กันใหญ่
เสียงกลองกระหน่ำ เร่งเร้า ปลุกใจ
ใครจะรู้ ลึก ลึก ฉันคิดถึงอะไร
บ่าของฉันมันแบกอะไร
ยิ่งสูงก็ยิ่งสั่น ยิ่งสูงก็ยิ่งหวั่นหัวใจ
ป่ายปีนอยู่บนฟ้า
ข้างกายเหลือเพียงเทวดา
ทั้งที่เป็นคนธรรมดา
ไม่รู้ว่าที่สุด
ฉันจะต้องตกต้องหล่นเมื่อใด
ไม่รู้เลยจริง จริง
แรงแค่นี้ หัวใจเท่านั้น ที่ยังไหว
มันคือสิ่งนี้ ที่เลือกมาแล้ว ก็ต้องไป
ผู้คนตะโกน โห่ร้องมองฉัน กันใหญ่
เสียงกลองกระหน่ำ เร่งเร้า ปลุกใจ
ใครจะรู้ ลึก ลึก ฉันคิดถึงอะไร
บ่าของฉันมันแบกอะไร
ยิ่งสูงก็ยิ่งสั่น ยิ่งสูงก็ยิ่งหวั่นหัวใจ
เมื่อมันคือชีวิต ที่ฉันไม่มีทางบ่ายเบี่ยง
เสี่ยงแค่ไหน มันก็ต้องไป
ให้มันถึงที่สุด
แม้มันต้องหนักต้องเหนื่อยเท่าไร
สุดท้ายก็ต้องเชิด
ผู้คนตะโกน โห่ร้องมองฉัน กันใหญ่
เสียงกลองกระหน่ำ เร่งเร้า ปลุกใจ
ใครจะรู้ ลึก ลึก ฉันคิดถึงอะไร
บ่าของฉันมันแบกอะไร
ยิ่งสูงก็ยิ่งสั่น ยิ่งสูงก็ยิ่งหวั่นหัวใจ
เมื่อมันคือชีวิต ที่ฉันไม่มีทางบ่ายเบี่ยง
เสี่ยงแค่ไหน มันก็ต้องไป
ให้มันถึงที่สุด
แม้มันต้องหนักต้องเหนื่อยเท่าไร
สุดท้ายก็ต้องเชิด
ต้องขึ้นไป แค่ไหนก็ต้องสู้
ฉันต้องไป สุดท้ายมันต้องเชิด
ปีนขึ้นฟ้า เพื่อไปให้ถึง ที่จุดหมาย
ไม่มีสิทธิ์ท้อ หัวใจจะขอเชิดต่อไป