โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม
ก็กดไปเบอร์นั้นมาตั้งแต่มะรืน
แต่เธอก็ยังไม่รับและเธอยังหลบหาย
ตื่นนอนก็อยากโทรไปนะครับ
แต่เธอมีเรียนในตอนสาย
เธอบอกว่าพี่น่ะร้ายอันนี้พี่พอเข้าใจ
ไอ้ผิดนั้นพี่ก็รู้ แต่ไม่รู้ทำอย่างไร
อยากคุยจริงๆ นะครับ โทรไปไม่มีใครรับ
ฟูมฟาย โวยวาย คอพับ
ต้องหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา
ได้โปรดเข้าใจพี่ช้ำมา
ได้โปรดช่วยรับสาย อย่าทำร้ายพี่ซ้ำหน่า
รู้ว่าซ้ำซากขอร้องไม่ต้องมาย้ำมากมาย
คำถามที่ว่าวันนั้นพี่ไปกับใครบางทีมันตอบยากไป
เก็บเอาไว้แล้วโฟกัสที่เรื่องของเรา
ใครจะว่านี้เหี้ยยังไงให้น้องปล่อยไปเป็นเรื่องของเขา
ว่าแต่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม
พี่มาทวงสัญญาใจที่ตัวน้องเคยให้ไวh
แล้วพี่ยังใช่ไหม หนูยังรู้สึกแบบนั้นกับพี่หรือเปล่า
ยังไม่ต้องกล่าวให้จบเพลงนี้ค่อยบอกพี่โอเค
มันอดไม่ไหว เวลาพี่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ
ไม่ใช่วันนี้แค่เหงาอย่าพึ่งเผลอคิดไปว่าพี่โลเล
โซซัด โซเซ มาจากไหนไม่อยากจำ
หลายๆ การกระทำปล่อยให้ลืมไป
ลืมที่เคยเจ็บ ลืมซ้ำ แต่ไม่เคยลืมใจ
เพราะมีแค่เธอคนเดียวที่พี่ยังจำถึงแม้จะลืมใคร
โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม
จริงๆ ก็เก็บไปคิดมันทุกวันและคืน
แต่เธอก็คงไม่รู้และเธอยังหลบหาย
จริงๆ ก็อยากโทรไปนะครับ
แต่กลัวจะโดนเธอตัดสาย
ไอ้ตัวพี่เองก็ร้ายไม่ใช่พี่ไม่เข้าใจ
ว่าผิดไอ้พี่ก็รับแล้วพี่ต้องทำยังไง
ต้องรออีกต่อไปไหม ต้องรออีกนานแค่ไหน
หรือว่าพี่ต้องทำใจไปหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา
แต่พูดไป ยังไงแม่งก็สามไพรเบี้ย
เพราะพี่ก็รู้มันอยู่แก่ใจว่าเรื่องนี้ใครเหี้ย
นึกไปถึงวันนั้นก็ได้แต่คิดว่ากูแม่งทำอะไรเนี้ย
ผิดที่ตัวเราเองเรื่องมันเลยจบไปแบบไม่ได้เคลียร์
ได้แต่นึกว่าเสียใจ นี่ไม่ใช่เพลงง้อ
แต่ทำเพื่อสมน้ำหน้าตัวเองกับสิ่งที่เสียไป
ในชีวิตยังไม่เคยเสียดายแบบนี้ถึงแม้ว่าเสียใคร
แต่ถ้าเธอนั้นยอมกลับมาพี่ยอม
ถึงแม้จะให้พี่นั้นเสียอะไร
ก็เข้าใจว่าผิดและอาจจะไร้สิทธิ์แก้
จะไม่ขอแก้ตัวอะไรเพราะว่าไอ้ผิดนั้นผิดแน่
อยากทำเหมือนเมื่อก่อนตอนที่พี่นั้นติดแจ
แต่คิดไปคิดมาคนข้างๆ น้องแม่งคงวิตกจริตแน่
แต่น้องจงแน่ใจ อะไรที่น้องมีความสุข
พี่ก็พร้อมจะสุขใจด้วย เรื่องของพี่
พี่รู้ว่าคงไม่มีใครช่วย สิ่งที่พี่จะฝากคือ
ดูแลตัวเองดีๆ เพราะวันพรุ่งนี้ของหนู พี่คงไม่ได้ไปด้วย
โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม
เธอยังคงอยู่ในนี้มันทุกวันและคืน
จริงๆ ไม่ใช้ไม่รักและเธอก็คงจะรู้
ในวันที่ไม่มีหนูแล้วพี่ต้องยอมเข้าใจ
โอ้เจ้าเด็กน้อยดูแลตัวเองดี ๆ
เมื่อมันไม่เป็นอย่างฝันต้องยอมรับมันสักที
จึงทำได้เพียงเท่านี้ รวบรวมอารมณ์ที่มี
แต่งมาเป็นเพลงๆ นี้ ก่อนหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา