คงเป็นวันที่เธอเงียบเหงาปวดใจ กระวนกระวายใจก็ใครเขาทิ้ง ให้เธอต้องนอนร้องไห้อย่างนี้
ดูใจกันกับเขามานานหลายปี ก็เห็นเป็นคนดีไม่มีอะไร ให้เธอต้องคอยระแวงหวั่น
แต่คนที่ไว้ใจก็ทำให้เธอเจ็บช้ำ ก็เขาไม่รักอย่างคำที่เคยพูดไว้ใจเอย
อย่าไปร้องไห้ให้เสียน้ำตา อย่าไปรักเขาอย่างที่แล้วมา เพราะฉันเคยเคยเป็นยิ่งกว่ากว่าเธอ
ให้มันเหมือนรักที่เธอได้ลอง อย่าไปมองมันให้เสียสายตา ขอให้เธอคิดเพียงเสียว่าเป็นความฝัน เท่านั้นเอง
ตัวเธอเองก็คงจะรู้สึกดี หากเธอโดนคนบางคนที่ทำร้าย ให้เธอต้องนอนเศร้าใจอย่างนั้น
นอนเธอนอนหลับตาหยุดพักละกัน ตื่นมาจะเจอกับวันที่ดี พรุ่งนี้ยังมีเรี่ยวแรงกว่า
แต่คนที่ไว้ใจก็ทำให้เธอเจ็บช้ำ ก็เขาไม่รักอย่างคำที่เคยพูดไว้ใจเอย
อย่าไปร้องไห้ให้เสียน้ำตา อย่าไปรักเขาอย่างที่แล้วมา เพราะฉันเคยเคยเป็นยิ่งกว่ากว่าเธอ
ให้มันเหมือนรักที่เธอได้ลอง อย่าไปมองมันให้เสียสายตา ขอให้เธอคิดเพียงเสียว่าเป็นความฝัน เท่านั้นเอง
เธออย่าร้อง เธออย่าคิด อย่าไปรักคนอย่างนั้น คิดว่าเป็นเพียงฝันที่เลยพ้นไป
ผ่านไปแล้ว ที่เจ็บช้ำ ยิ่งเธอย้ำ ก็ยิ่งช้ำ ก็คิดให้ดีว่าพรุ่งนี้มีวันที่ดีกว่า