มองถนนที่ไกลสุดไกล วันที่ฟ้าไม่เป็นดั่งใจ
วันที่ฉันนั้นได้สงสัย ว่ามีสิ่งไหนที่เป็นนิรันดร์
มองสายน้ำที่มันขุ่นเคือง ในดวงตาฉันนั้นยังชำเลือง
มองหาว่ามีสิ่งไหน ที่อยู่กับฉันตลอดไป ไป ไป ไป
หากมีพายุโหมกระหน่ำ พัดพาตัวฉันให้หายจากไป
กลับสู่ธุลีดิน คงเหลือแต่ความคิดถวิล
หากมีรักจากใครสักคน อยากให้รักอยู่ตลอดไป
จะมีไหมแค่ใครสักคน จะอยู่กับรักฉันตลอดไป ไป ไป ไป
แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านพ้นไป
แม้ว่าตัวฉันเองอาจสลายไป
อยากให้รักนั้นยังอยู่
อยากให้รักนั้นยังอยู่
หากมีพายุโหมกระหน่ำ พัดพาตัวฉันให้หายจากไป
กลับสู่ธุลีดิน คงเหลือแต่ความคิดถวิล
หากมีรักจากใครสักคน อยากให้รักอยู่ตลอดไป
จะมีไหมแค่ใครสักคน จะอยู่กับรักฉันตลอดไป ไป ไป ไป