ฉันอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เนื้อความข้างในได้กล่าว
ว่าตัวของข้าพเจ้าจะรักแต่เธอ
ฉันอ่านแล้วไม่เข้าใจ ความรักมันเป็นเช่นไร
จะได้พบเจอหรือไม่ ได้แต่สงสัย
แต่ไม่นานก็ได้ประสบและพบเจอ
ความรักใช่หรือไม่ที่ทำให้ใจหวั่นไหว
เธอทำให้ฉันรู้ว่ารักเป็นเช่นไร
มีแค่เธอที่อยู่ข้างในหัวใจ
ภาพเธอยังคงตรึงตรา ไม่อาจห้ามคนึงหา
หลงรักเจ้าดวงจันทรา หมายจันทราเป็นของใจ
หมายปองเจ้าดวงจันทรา
หวนคิดถึงดวงดารา
เผลอใจให้เธอตรงหน้า
ไม่หวนกลับไป
รู้ตัวก็สายเมื่อฉันหมายไปชอบจันทร์
ดูเหมือนฉันคล้ายจะงมงายไปกับมัน
เผลอไม่ทันไรก็หวั่นไหวเกินยับยั้ง
ขอเพียงแค่เธอ เธอเท่านั้น
ราวกับดวงตาโดนพันธนาการ ฉันจ้องตาเธอมานาน
ไม่เข้าใจเหมือนกัน หวนไปคิดถึงมัน
หนังสือเล่มนั้นที่อ่านมันไม่เข้าใจ
กับคำถามที่ฉันตั้งว่าความรักเป็นเช่นไร
และไม่นานก็ได้ประสบและพบเจอ
ความรักใช่หรือไม่ที่ทำให้ใจหวั่นไหว
เธอทำให้ฉันรู้ว่ารักเป็นเช่นไร
มีแค่เธอที่อยู่ข้างในหัวใจ
ภาพเธอยังคงตรึงตรา ไม่อาจห้ามคนึงหา
หลงรักเจ้าดวงจันทรา หมายจันทราเป็นของใจ
โอ้ ดวงดาราช่างสวยแสงงามส่อง
ทอประกายสีทองส่องดวงใจ
อยากจะได้มาครองจะเป็นไปได้หรือไม่
แม้ต้องแลกสิ่งใดฉันก็ยอม