เมื่อก่อนเธอและฉัน
เราต่างเป็นเพื่อนกัน
ส่วนตัวเรานั้น เราเข้ากันได้ดี
รู้ใจกันและกัน ความผูกพัน
ล้นปรี่ เยื่อใยและไมตรี
แต่อยู่ๆ เราสอง ต้องจากกัน
เหินห่าง ต่อนานๆ ครั้ง
จึงเจอะกันซักที พบเจอกันเมื่อใด
เราสุขใจล้นปรี่ พูดคุยกันทั้งวัน
แล้ววันหนึ่งเรา มาเจอหน้ากัน
เธอนั้นซิ มีคู่ขวัญ
เป็นเงาเฝ้าคลอไม่ห่าง
ใจแสนจะปวดร้าว
ทนฝืน ยิ้มให้กับเขา
เกลื่อนกลบรอยเศร้าหมอง
เพิ่งจะรู้ว่ารัก
มันก็สายแล้วนั่น
คงไม่มีวันได้ชื่นชมสมปอง
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง
เฝ้ามองอย่างเสียดาย
แล้ววันหนึ่งเรา มาเจอหน้ากัน
เธอนั้นซิ มีคู่ขวัญ
เป็นเงาเฝ้าคลอไม่ห่าง
ใจแสนจะปวดร้าว
ทนฝืน ยิ้มให้กับเขา
เกลื่อนกลบรอยเศร้าหมอง
เพิ่งจะรู้ว่ารัก
มันก็สายแล้วนั่น
คงไม่มีวันได้ชื่นชมสมปอง
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง
เฝ้ามองอย่างเสียดาย
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง
เฝ้ามองอย่างเสียดาย
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง
เฝ้ามองอย่างเสียดาย