เรื่องราวและคืนวันของเรา
มันคงเจ็บคงเศร้าและมันต้องเหงาใจ
ฉันเองถึงเวลาต้องไป
ถึงจะรักแค่ไหนแต่เราต้องรับความจริง
รักมากก็ช้ำเป็นธรรมดา
หัวใจร่ำร้องจนมีน้ำตา
ฝืนยิ้มยอมรับกับวันเวลา
ว่าเวลาของฉันมันหมดลงแล้ว
อยากสั่งเสียประโยคสุดท้าย จะเป็นหรือตายก็ไม่สำคัญ
อยากให้รู้ว่าคนๆ นี้ มันรักเธอ ซื่อสัตย์เสมอมา
หากเขาผู้เป็นทุกอย่าง ส่วนฉันคือคนที่เธออยากเลิกรา
จะสั่งเสียให้เธอดูแลและรักษาตัวเอง จงปล่อยให้ฉันตายอยู่ตรงนี้
รับรู้และก็ยังเข้าใจ
เราเคยสุขแค่ไหนที่เราเคยยิ้มด้วยกัน
วันนี้ไม่ใช่วันนั้น
เธอกับเขาตรงนั้นส่วนฉันอยู่ตรงนี้
รักมากก็ช้ำเป็นธรรมดา
หัวใจร่ำร้องจนมีน้ำตา
ฝืนยิ้มยอมรับกับวันเวลา
ว่าเวลาของฉันมันหมดลงแล้ว
อยากสั่งเสียประโยคสุดท้าย จะเป็นหรือตายก็ไม่สำคัญ
อยากให้รู้ว่าคนๆ นี้ มันรักเธอ ซื่อสัตย์เสมอมา
หากเขาผู้เป็นทุกอย่าง ส่วนฉันคือคนที่เธออยากเลิกรา
จะสั่งเสียให้เธอดูแลและรักษาตัวเอง จงปล่อยให้ฉันตายอยู่ตรงนี้
อย่าเอาแต่ใจอีกหนา อย่าดื้อกับเขาเลยหนา
อย่าให้เหมือนที่เคยผ่านมา อย่าให้เหมือนตอนอยู่กับฉัน
อยากสั่งเสียประโยคสุดท้าย จะเป็นหรือตายก็ไม่สำคัญ
อยากให้รู้ว่าคนๆ นี้ มันรักเธอ ซื่อสัตย์เสมอมา
หากเขาผู้เป็นทุกอย่าง ส่วนฉันคือคนที่เธออยากเลิกรา
จะสั่งเสียให้เธอดูแลและรักษาตัวเอง จงปล่อยให้ฉันตายอยู่ตรงนี้