ก็อยากจะลืม
ภาพในวันเก่าที่เคยมีคำว่าเรา
เสียงหัวเราะ รอยยิ้มแววตาคู่นั้น
ก็อยากจะลืม ถ้อยคำดีๆ
ที่เธอเคยบอกรักฉัน
อ้อมกอดวันนั้น ยังอบอุ่นถึงวันนี้
และเธอจำได้ไหม วันที่เธอล่ำลา
เธอช่างพูดได้อย่างง่ายดาย
ว่าไม่ต้องร้องไห้ ไม่ต้องเสียใจ
คนหมดรัก ลืมง่ายใช่ไหมเธอ
ลืมได้คงลืมไปนานแล้ว
ลืมได้คงมีใหม่ไปนานแล้ว
ลืมง่ายก็คงจบแล้ว
ไม่ต้องมาพร่ำเพ้อ
หาเธอยู่อย่างนี้
ลืมได้คงลืมไปหมดแล้ว
ลืมได้คงลบภาพเธอหมดสักที
ไม่ต้องมานั่งมองภาพเราที่มีให้ช้ำใจ
ลืมได้คงลืมไปแล้วเธอ
ก็อยากจะจำ ว่าเป็นคนเก่า
และเขาก็คือคนใหม่
บอกตัวเอง ว่าต้องทำใจยอมรับ
แต่แค่ได้เห็นว่าเธอมีใคร
ก็ทรมานทั้งใจ
เพราะที่ตรงนั้น
ก่อนนั้นเคยเป็นของฉัน
ลืมได้คงลืมไปนานแล้ว
ลืมได้คงมีใหม่ไปนานแล้ว
ลืมง่ายก็คงจบแล้ว
ไม่ต้องมาพร่ำเพ้อ
หาเธอยู่อย่างนี้
ลืมได้คงลืมไปหมดแล้ว
ลืมได้คงลบภาพเธอหมดสักที
ไม่ต้องมานั่งมองภาพเรา
ลืมได้คงลืมไปนานแล้ว
ลืมได้คงมีใหม่ไปนานแล้ว
ลืมง่ายก็คงจบแล้ว
ไม่ต้องมาพร่ำเพ้อ
หาเธอยู่อย่างนี้
ลืมได้คงลืมไปหมดแล้ว
ลืมได้คงลบภาพเธอหมดสักที
ไม่ต้องมานั่งมองภาพเราที่มีให้ช้ำใจ
ลืมได้คงลืมว่ารักเธอ
ลืมได้คงไม่คิดถึงเธอ
ลืมได้คงดีนะเธอ
ไม่ต้องนอนละเมอเห็นเธออยู่ในฝัน
ลืมได้คงลืมคำสัญญา
ลืมได้คงลืมคำว่าเธอจะรักฉัน
หากว่ามันลืมง่ายอย่างนั้น
คงไม่เก็บภาพเธอไปฝันให้มันช้ำใจ
หากว่ามันลืมง่ายอย่างนั้น
คงมีใครคนใหม่และฉันไม่ต้องช้ำใจ