ปลอบใจตัวเองว่าฉันมาไกลเกินย้อนไป
เหนื่อยแทบไม่ไหว และน้ำตายังไหลนอง
สิ่งที่ประคอง กลับค่อยๆ ไกลจนลับไป
จนมีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น ที่ยังคงกอดมันไว้
จะหลุดพ้นเมื่อไร ทำไมอยู่ตรงนี้
ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที
โอ๊ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
สิ่งที่เธอทำ กลับย้ำให้ฉันยิ่งเข้าใจ
เจ็บไปทำไม อยากหนีให้ไกลสักที
แต่เมื่อได้มองดวงดาว และเห็นว่ามันสวยดี
ใจมันกลับคิด จะดีกว่าไหมถ้ามีเธออยู่ตรงนี้
จะหลุดพ้นเมื่อไร ทำไมอยู่ตรงนี้
ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที
โอ๊ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
แม้ว่าเธอจะทำให้ช้ำเท่าไร
ฉันยังมีใจ
แม้ว่าใคร ต่อให้ฉุดรั้งเท่าไร
ฉันยังลงใจให้เธอ
โอ๊ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ