เธออ่านหนังสือมุมเดิม
กาแฟก็แก้วใบเดิม
เธอนั่งคอยใครอยู่ตรงนั้น
บางทีก็สบตากับฉัน
มันทำให้คิดไปไกล
ข้างในหัวใจ เธอคงรอ
คอยใครสักคนหนึ่งคนนั้น
และคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน
ตอนเวลายิ้ม เธอเอาผมทัดหูข้างนึง
ใจของฉันลอยหลุดไปลืมร่างแปบนึง
มันทำให้ฉันบ้า กลายเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ดังดวงอาทิตย์ ที่มืดมน ได้ลุกเป็นไฟ
เผาและผลาญโลกมนุษย์ใบนี้ครั้งใหญ่
โอ้วตาของฉันพร่า โอ้วเธอทำให้ดวงตาของฉันพร่า
รอคอยให้ถึงวันพรุ่งนี้ ไม่ทัน
อาการฉันตอนนี้ มันไม่ค่อยไหว
อยากให้เช้าเร็วๆ หน่อยได้ไหม
ใจมันร้อน ทุราย อากาศเย็นๆ ก็ยังเกิดไอขึ้นละลาย
อยากจะเจอเธอ อยากจะชวนคุยคงมีวิธี
เธออ่านหนังสือมุมเดิม
กาแฟก็แก้วใบเดิม
เธอนั่งคอยใครอยู่ตรงนั้น
บางทีก็สบตากับฉัน
มันทำให้คิดไปไกล
ข้างในหัวใจ เธอคงรอ
คอยใครสักคนหนึ่งคนนั้น
และคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน
ตอนเวลายิ้ม เธอเอาผมทัดหูข้างนึง
ใจของฉันลอยหลุดไปลืมร่างแปบนึง
มันทำให้ฉันบ้า กลายเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ดังดวงอาทิตย์ ที่มืดมน ได้ลุกเป็นไฟ
เผาและผลาญโลกมนุษย์ใบนี้ครั้งใหญ่
โอ้วตาของฉันพร่า โอ้วเธอทำให้ดวงตาของฉันพร่า
เธออ่านหนังสือมุมเดิม
กาแฟก็แก้วใบเดิม
เธอนั่งคอยใครอยู่ตรงนั้น
บางทีก็สบตากับฉัน
มันทำให้คิดไปไกล
ข้างในหัวใจ เธอคงรอ
คอยใครสักคนหนึ่งคนนั้น
และคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน
ตอนเวลายิ้ม เธอเอาผมทัดหูข้างนึง
ใจของฉันลอยหลุดไปลืมร่างแปบนึง
มันทำให้ฉันบ้า กลายเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ดังดวงอาทิตย์ ที่มืดมน ได้ลุกเป็นไฟ
เผาและผลาญโลกมนุษย์ใบนี้ครั้งใหญ่
โอ้วตาของฉันพร่า โอ้วเธอทำให้ดวงตาของฉันพร่า