น้ำหอมไม่ว่าจะกลิ่นไหน ไม่นานมันก็จาง
แต่ว่าใจเธอที่ได้มา ก็หรือว่ามันจะไม่ต่าง
พูดไปลอยๆ ให้ล่องไปในอากาศจากใจเบาๆ
ที่เริ่มบางเหมือนกระดาษ
อยู่ไปวันๆ ก็เหมือนมันค่อยๆ บาด
ค่อยๆ ห่างค่อยๆ ห่างค่อยๆ หาย
ถ้าฉันหมดความสำคัญก็ช่วยตัดมันให้ขาด
ฉันไม่น่าพิศวาสแล้วหรือไร
ขนาดได้นั่งอยู่ใกล้ๆ แล้วทำไมเหมือนยิ่งไกล
เธอว่าไหม หรือว่าดี
จูบที่เธอเคยชื่นใจ ขาที่เธอเคยลูบไล้
หรือว่าไม่พิศวาสกันซะแล้ว
หากว่าฉันคิดมากไป เธอไม่เห็นบ้างหรือไง
ฉันร้องขออยู่ฝ่ายเดียว
ใหม่ๆ ก็หวานดี ก็หวานปานน้ำผึ้ง (ปานน้ำผึ้ง)
แต่ว่าหลังๆ ก็เริ่มเปลี่ยน
ก็เหมือนว่าเธอไม่ค่อยซึ้ง (ไม่ค่อยซึ้ง)
พูดไปลอยๆ ให้ล่องไปในอากาศจากใจเบาๆ
ที่เริ่มบางเหมือนกระดาษ
อยู่ไปวันๆ ก็เหมือนมันค่อยๆ บาด
ค่อยๆ ห่างค่อยๆ ห่างค่อยๆ หาย
ถ้าฉันหมดความสำคัญก็ช่วยตัดมันให้ขาด
ฉันไม่น่าพิศวาสแล้วหรือไร
ขนาดได้นั่งอยู่ใกล้ๆ แล้วทำไมเหมือนยิ่งไกล
เธอว่าไหม หรือว่าดี
จูบที่เธอเคยชื่นใจ ขาที่เธอเคยลูบไล้
หรือว่าไม่พิศวาสกันซะแล้ว
หากว่าฉันคิดมากไป เธอไม่เห็นบ้างหรือไง
ฉันร้องขออยู่ฝ่ายเดียว
ถ้าฉันหมดความสำคัญก็ช่วยตัดมันให้ขาด
ฉันไม่น่าพิศวาสแล้วหรือไร
ขนาดได้นั่งอยู่ใกล้ๆ แล้วทำไมเหมือนยิ่งไกล
เธอว่าไหม หรือว่าดี
จูบที่เธอเคยชื่นใจ ขาที่เธอเคยลูบไล้
หรือว่าไม่พิศวาสกันซะแล้ว
หากว่าฉันคิดมากไป เธอไม่เห็นบ้างหรือไง
ฉันร้องขออยู่ฝ่ายเดียว