เคยร้องครั้งท้อ พอ
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
ไปเเปลกที่ ลอง
เขียนเล่นเป็นกลอนเท่านี้พอ
ซ้อมขนาดไหน พอ
ทำสนุกพอ ปล่อยใจยอม
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
พอสำหรับวันนี้ ทำพรุ่งนี้
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
ให้กูนอนฝัน พอ
ตื่นมาทำต่อ พอ
ให้กูนอนฝันพอ
ตื่นมาทำต่อ พอ
เบื่อไปขับรถ เพราะคิดลบ
หาฟีลใหม่ ให้มันดีล้น
ล้ม ล้ม ล้ม สุดท้ายพ้น
รู้ตัวเอง มาไวมันไกล ไกลโพ้น
ทุกวันดื่มเบียร์ & ไวน์ Toast
เหลือเท่าไร ช่างมันหาใหม่
อยู่ในหัวเช้า เขียนตอนบ่าย
ปล่อยไป งานมากูเเจกจ่าย
เเดกหมดทุกฝ่าย
ได้น้อยหรือมาก
ถ้าใจ ลุยด้วยกัน สำคัญล้ำค่า
ให้เวลาเพลง มากกว่าตัวเอง
รู้สึกสนุกเหมือน Game
เเต่ ชีวิตไม่ใช่ Game
สร้างให้ชัดเจน
ได้รับลมเย็น
Idea ในหัวเต็ม
ค่อยเกลี่ย พวกรายละเอียด
ไม่ต้องคิดมากไม่ต้องเร่ง
ไม่ต้องเข็นอะไร
Happy กับสิ่งที่มีบ้าง พอ
เคยร้องครั้งท้อ พอ
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
ไปเเปลกที่ ลอง
เขียนเล่นเป็นกลอนเท่านี้พอ
ซ้อมขนาดไหน พอ
ทำสนุกพอ ปล่อยใจยอม
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
พอสำหรับวันนี้ ทำพรุ่งนี้
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
ให้กูนอนฝัน พอ
ตื่นมาทำต่อ พอ
ให้กูนอนฝันพอ
ตื่นมาทำต่อ พอ
คิดไม่ออก ออกไปหาคำตอบ
สูดเข้า สูดออก รับเขียวเข้าปอด
กลับมาเขียน ประกอบ
มาต่อ จดจ่อ ขึ้นลงมีผ่อน
ตึงบ้าง ก็หย่อน ตรงๆ ไม่ถ่อม
กูเเดกเรียบไม่ห่อ
เเบ่งลมเป็นเเต่หอบ
เป็นธรรมชาติ
ไม่ ล็อก เกรง อัมพาต
นี่เช้าหรือค่ำ
เอาเหอะ นานกี่ปีก็สั้น
เเพร่งานให้กว้าง
ผิดพลาดคือถูกคาด
เคยตั้งเป้าไว้มาก
เครียด เสียสุขภาพ
มีความสุขบ้าง
อย่าอยู่เเต่บ้าน
ก่อนจะมรณะ
รีบทำ อย่าช้า
เร็วกว่าม้า
เหลือกี่วัน เริ่มนับ
กูไม่ล็อกตาราง
มันเลือกจิตวิญญาณ
เหมือนข้ามสะพาน
คนกับวิญญาณ
ไม่รู้จักคำว่าพอ
ได้ทำ ลงมือ เหนื่อย รู้ พอ
พักเต็มที่ คิดใหม่ไม่พอ
เคยร้องครั้งท้อ พอ
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
ไปเเปลกที่ ลอง
เขียนเล่นเป็นกลอนเท่านี้พอ
ซ้อมขนาดไหน พอ
ทำสนุกพอ ปล่อยใจยอม
ตอนนี้คล้อง เเค่นี้พอ
พักบ้าง หัดนอน
รับลม หลับพอ
พอสำหรับวันนี้ ทำพรุ่งนี้
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
พอก่อน พอ พอดี
พอละ พอ พอที
ให้กูนอนฝัน พอ
ตื่นมาทำต่อ พอ
ให้กูนอนฝันพอ
ตื่นมาทำต่อ พอ