เคยเป็นคนที่ยืน
อยู่ตรงมุมห้องใหญ่
ได้แต่คอยมองคนอื่นเขา
เดินเฉิดฉายใต้แสงดวงไฟ
อยู่ในมุมที่ต่าง ได้แต่ตั้งคำถาม
ที่ยืน ของฉันมันคือที่ใด
ก็เป็นปมที่อยู่
ข้างในใจเนิ่นนาน
แต่เป็นปมที่ผลักดันฉัน
ให้พยายามให้มากขึ้นไป
ไม่ได้เร็วที่สุด อาจจะเดินได้ช้า
ฝันไกล แต่ฉันจะไปให้ถึง
ความฝัน แสนธรรมดา
ของคนธรรมดา มันไม่ได้ยิ่งใหญ่
ไม่ได้เป็นที่หนึ่ง ไม่ได้ดีที่สุด
แต่ฝัน ที่ธรรมดา
นั้นมันแสนพิเศษ
เมื่อมันไม่เหมือนใคร
มันสุขในหัวใจ
กับชีวิตที่เป็นของเรา
ไม่ใช่คนยิ่งใหญ่ ไม่ได้มีเท่าใคร
แต่ก็มีฝันมีเส้นทาง
มีชีวิตที่ฉันต้องการ
อาจเป็นมุมที่ต่าง แต่ก็หมดคำถาม
ที่ยืนของฉันมันคือตรงนี้
ความฝัน แสนธรรมดา
ของคนธรรมดา มันไม่ได้ยิ่งใหญ่
ไม่ได้เป็นที่หนึ่ง ไม่ได้ดีที่สุด
แต่ฝัน ที่ธรรมดา
นั้นมันแสนพิเศษ
เมื่อมันไม่เหมือนใคร
มันสุขในหัวใจ
กับชีวิตที่เป็นของเรา
ฝัน แสนธรรมดา
ของคนธรรมดา มันไม่ได้ยิ่งใหญ่
ไม่ได้เป็นที่หนึ่ง ไม่ได้ดีที่สุด
แต่ฝัน ที่ธรรมดา
นั้นมันแสนพิเศษ
เมื่อมันไม่เหมือนใคร
มันสุขในหัวใจ
กับชีวิตที่เป็นของเรา