ได้ยินแค่เสียงล้ม ทิ้งตัวลงนอนของผู้ยิ่งใหญ่
ใจก็ยังไม่คิดอาจหาญกล้า
แม้ฝันล้มลุกคุกคลาน ใจยังคงบอก
ยอมให้เขาที่ใหญ่โตกว่าตีตราหน้า
ว่ามึงคงไม่มีวัน ขึ้นมายิ่งใหญ่
เป็นได้เพียงนักรบที่รอวันสลาย
ถ้ากลัวที่เขาใหญ่โต ดั่งภูผาใหญ่
จงไปเป็นแผ่นฟ้าที่เราต้องไขว้คว้า
รู้รบรับปรับมือในพลังปีศาจ
กูผู้เดียวก็จะสู้จนกว่าตัวสลาย
แม้ต้องตาย จะไม่ถอย
จะเอาให้ล้มดังจนทั้งแผ่นฟ้านั้นต้องสั่นสะเทือน
หัวใจที่โดนเฉือดเฉือนทนต่อไปไม่ไหว
สู้ตายในแบบคนตัวเล็กหัวใจใหญ่
ล้มยักษ์ที่ไม่รู้ตัวเองล้มดังแค่ไหน
รู้รบรับทุกเรื่องราว รุนแรงร้ายๆ
ลึกลง ใจของผู้คนที่แสนยิ่งใหญ่
ล้วนล้มคลุกฝุ่นดินยากเย็นแค่ไหน
ล้มยักษ์ จนได้มีวัน ที่เป็นของเรา
ถ้ากลัวที่เขาใหญ่โต ดั่งภูผาใหญ่
จงไปเป็นแผ่นฟ้าที่เราต้องไขว้คว้า
รู้รบรับปรับมือในพลังปีศาจ
กูผู้เดียวก็จะสู้จนกว่าตัวสลาย
จะเอาให้ล้มดังจนทั้งแผ่นฟ้านั้นต้องสั่นสะเทือน
หัวใจที่โดนเฉือดเฉือนทนต่อไปไม่ไหว
สู้ตายในแบบคนตัวเล็กหัวใจใหญ่
ล้มยักษ์ที่ไม่รู้ตัวเองล้มดังแค่ไหน
จะเอาให้ล้มดังจนทั้งแผ่นฟ้านั้นต้องสั่นสะเทือน
หัวใจที่โดนเฉือดเฉือนทนต่อไปไม่ไหว
สู้ตายในแบบคนตัวเล็กหัวใจใหญ่
กูผู้เดียวก็จะสู้จนกว่าตัวสลาย