ตราบใดที่ยังมีสองเรากันและกัน
จับมือสู้ด้วยใจไปฉันไม่หวั่น
เส้นทางจะสูงชัน ทุกกีดกันขวากหนาม
ล้มลุกคลุกคลานยังไง
ตราบใดที่ยังมีฉันและเธอเคียงข้าง
หากฝ่าแดนรกร้างท่ามกลางความมืดดำ
ไม่มีวันกลับคำ เราจะไม่ทอดทิ้ง
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน
แต่ก่อนฉันก็เคยมองเส้นขอบฟ้า
ดวงอาทิตย์ทอแสงส่องระยิบตา
ความเฉิดฉายงดงามนั้น
ทำฉันอยากได้มาครอง
แต่ใจหนึ่งก็กลัวว่าคนอย่างฉัน
อาจจะฝันไกลและผิดหวังสักวัน
ไม่กล้าเดินไปคว้าฝัน
ไร้คนประคับประคอง
จนวันหนึ่งที่เธอได้เดินเข้ามา
จับมือกันบอกฉันว่าเราต่างมีฝันร่วมกัน
กำลังใจที่เธอให้คือพลัง ผลักดันอุ้มโอบฉัน
ไม่ให้หยุดยั้งและเดินต่อ
ตราบใดที่ยังมีสองเรากันและกัน
จับมือสู้ด้วยใจไปฉันไม่หวั่น
เส้นทางจะสูงชัน ทุกกีดกันขวากหนาม
ล้มลุกคลุกคลานยังไง
ตราบใดที่ยังมีฉันและเธอเคียงข้าง
หากฝ่าแดนรกร้างท่ามกลางความมืดดำ
ไม่มีวันกลับคำ เราจะไม่ทอดทิ้ง
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน
เพราะในวันที่เธอได้เดินเข้ามา
จับมือกันบอกฉันว่าเราต่างมีฝันร่วมกัน
กำลังใจที่เธอให้คือพลังผลักดันอุ้มโอบฉัน
ไม่ให้หยุดยั้งและเดินต่อ
ตราบใดที่ยังมีสองเรากันและกัน
จับมือสู้ด้วยใจไปฉันไม่หวั่น
เส้นทางจะสูงชัน ทุกกีดกันขวากหนาม
ล้มลุกคลุกคลานยังไง
ตราบใดที่ยังมีฉันและเธอเคียงข้าง
ได้ฝ่าแดนรกร้างท่ามกลางความมืดดำ
ไม่มีวันกลับคำ เราจะไม่ทอดทิ้ง
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน
เราจะไม่ทอดทิ้ง
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน
ตราบใดที่ยังมีเรา
ตราบใดที่ยังมีเรา
ตราบใดที่ยังมีเรา
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน
ตราบใดที่ยังมีเรา
ตราบใดที่ยังมีเรา
ตราบใดที่ยังมีเรา
มุ่งสู่จุดหมายด้วยกัน