อย่าให้เพียงอารมณ์ชั่วคราว
ทำร้ายเรื่องราวที่เราสร้างมา
อย่าให้เพียงเสี้ยวเวลา
ทำเราให้ต้องหมางใจ
ในวันนี้ที่ยังมีกัน
อย่ามัวแต่ซ้ำเติมทำผลักไส
หากพรุ่งนี้มันสายไป
ที่เราจะเข้าใจกัน
มันไม่มีอะไรแน่นอน
หากเราย้อนกลับมาไม่ได้
หากว่าในวันนี้เป็นวันสุดท้าย
อย่าให้มันต้องสาย
จนเราต้องจากกันไป
ดูแลกันในวันที่ยังหายใจ
อย่ามัวแต่รอจนวันที่มันสายไป
หากในวันพรุ่งนี้เราต้องห่างไกล
ไม่มีโอกาสเอ่ยคำร่ำลาใดๆ
โอบกอดกันในวันที่ยังรู้สึก
อย่ามัวแต่คิดแต่นึกโกรธเคืองหมางใจ
หากพรุ่งนี้ไม่มีโอกาสเริ่มใหม่
จับมือกันเอาไว้ ในวันที่ยังอยู่
มันไม่มีอะไรแน่นอน
หากเราย้อนกลับมาไม่ได้
หากว่าในวันนี้เป็นวันสุดท้าย
อย่าให้มันต้องสาย
จนเราต้องจากกันไป
ดูแลกันในวันที่ยังหายใจ
อย่ามัวแต่รอจนวันที่มันสายไป
หากในวันพรุ่งนี้เราต้องห่างไกล
ไม่มีโอกาสเอ่ยคำร่ำลาใดๆ
โอบกอดกันในวันที่ยังรู้สึก
อย่ามัวแต่คิดแต่นึกโกรธเคืองหมางใจ
หากพรุ่งนี้ไม่มีโอกาสเริ่มใหม่
จับมือกันเอาไว้
ดูแลกันในวันที่ยังหายใจ
อย่ามัวแต่รอจนวันที่มันสายไป
หากในวันพรุ่งนี้เราต้องห่างไกล
ไม่มีโอกาสเอ่ยคำร่ำลาใดๆ
โอบกอดกันในวันที่ยังรู้สึก
อย่ามัวแต่คิดแต่นึกโกรธเคืองหมางใจ
หากพรุ่งนี้ไม่มีโอกาสเริ่มใหม่
จับมือกันเอาไว้ ในวันที่ยังอยู่