ฟังดูเหมือนคำลาไม่มีค่าอันใด
เท่าการพบเจอใครที่เข้ามาวันนี้
เก็บรอยยิ้มยินดีที่มีให้ในวันที่ไม่รู้จัก
อาจเป็นรักในวันใดสักวันใครรู้
เพราะทุกอย่างในวันนั้น
ให้สัมผัสเหมือนเคยตลอดมา
เพียงคนหนึ่งย้อนคืนไปยังจุดเดิม
ไม่ทำให้สูญเสียมากมายไปกว่าความรักและรอยน้ำตา
เพียงความเจ็บหายจางไปยังจุดเดิม
มันทำให้พบความจริงว่าบางสิ่ง
ช่างสวยงามเมื่อย้อนมอง
มองกลับไป
กับคำถามที่มีในวันนั้นที่ฉันไม่เคยเข้าใจ
ในวันนี้มันดูช่างง่ายดายเกินฝัน
อาจเป็นเพราะตำรากับบทเรียนที่เธอได้จากฉันไป
ต่อไปนี้คงไม่มีอะไรอยากรู้
เพราะทุกอย่างในวันนั้น
ให้สัมผัสเหมือนเคยตลอดมา
เพียงคนหนึ่งย้อนคืนไปยังจุดเดิม
ไม่ทำให้สูญเสียมากมายไปกว่าความรักและรอยน้ำตา
เพียงความเจ็บหายจางไปยังจุดเดิม
มันทำให้พบความจริงว่าบางสิ่ง
ช่างสวยงามเมื่อย้อนมอง
ไม่ใช่ความผิดของดวงดาวที่ส่องมา
ไม่ใช่ความผิดของดวงตาที่ปรากฏ
ความรักและรอยน้ำตา
เพียงความเจ็บหายจางไปยังจุดเดิม
มันทำให้พบความจริงว่าบางสิ่ง
ช่างสวยงามเมื่อย้อนมอง
มองกลับไป