บอกตัวเองให้กลั้นน้ำตาไว้
ไม่ให้ร้อง ไม่ให้น้อยใจ
ใกล้ถึงวันแม่ทีไร น้ำตาจะไหลขึ้นมา
แม่จากลูกไปตั้งแต่เด็กน้อย
มีปมติดตัวคือกำพร้า
พยายามเข้มแข็งเรื่อยมา
แต่บางเวลาอ่อนล้าเกินไป
เห็นใครใครเขามีแม่กัน
มันก็อดอิจฉาไม่ไหว
ดอกมะลิฉันจะไหว้ใคร
ได้แต่จุดธูปบอกแม่ไปว่าลูกคิดถึง
จะเกิดชาติไหน แค่ขอได้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้
อยากกอดแม่อีกครั้งหนึ่ง
แต่ในชาตินี้ บุญลูกมีเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ฝากควันแห่งความคิดถึง
กระซิบคำหนึ่งว่าลูกรักแม่
อธิษฐานวิญญาณของแม่นั้น
ให้ล่องลอยไปถึงสวรรค์
อาจจะไกลจนมองไม่เห็นกัน
แม่อยู่ในฝันเรื่อยมา
ปลอบตัวเองในวันที่มันเหงา
แม่ยังคอยมองเราจากบนฟ้า
ดั่งมีมือมาคอยเช็ดน้ำตา ให้ใจเข้มแข็งขึ้นใหม่
เห็นใครใครเขามีแม่กัน
มันก็อดอิจฉาไม่ไหว
ดอกมะลิฉันจะไหว้ใคร
ได้แต่จุดธูปบอกแม่ไปว่าลูกคิดถึง
จะเกิดชาติไหน แค่ขอได้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้
อยากกอดแม่อีกครั้งหนึ่ง
แต่ในชาตินี้ บุญลูกมีเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ฝากควันแห่งความคิดถึง
กระซิบคำหนึ่งว่าลูกรักแม่
จะเกิดชาติไหน แค่ขอได้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้
อยากกอดแม่อีกครั้งหนึ่ง
แต่ในชาตินี้ บุญลูกมีเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ฝากควันแห่งความคิดถึง
ไม่ว่าชาติไหน ก็ขอให้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้
อยากกอดแม่สุดหัวใจ
แต่ในชาตินี้ บุญลูกคงน้อยเกินไป
แม่จากไปไกลแสนไกล จุดธูปบอกไปว่าลูกรักแม่