ตายังไม่ยอมหลับ ใจยังไม่ยอมปิด
ดูทีวี ดูไปงั้นๆ นอกหน้าต่างยังเห็นไฟส่องมา
เหมือนๆ มีคนไม่หลับกับฉัน
บางคนที่หายไป ทำใจฉันหายตาม
พยายามจะไม่คิดฝัน
เสียงเพลงเก่ากลับแ้ว่วมาอีกที
เหมือนหันไปจะพบเธอ
แล้วก็เจอเพียงรอยความผูกพัน
หลับตาไว้เพื่อหลบน้ำตา
กลั้นเอาไว้ไม่ให้ไหลเอ่อ
อย่าไปคิดไม่ต้องไปเพ้อว่าเธอจะมา
ฝืนให้หลับนั้นยากเพียงใด
ลืมเธอไปนั้นยากยิ่งกว่า
ต้องคิดถึงแต่เธอทั้งน้ำตา
ตรงไฟที่หัวเตียง ยังมองเห็นรูปเก่า
ยังมีเธอกอดอยู่ข้างฉัน
แม้ทุกอย่างจะเหลือเพียงกลิ่นอาย
ที่พลิ้วลอยในหัวใจ ที่ยังทำให้ฉันทรมาน
หลับตาไว้เพื่อหลบน้ำตา
กลั้นเอาไว้ไม่ให้ไหลเอ่อ
อย่าไปคิดไม่ต้องไปเพ้อว่าเธอจะมา
ฝืนให้หลับนั้นยากเพียงใด
ลืมเธอไปนั้นยากยิ่งกว่า
ต้องคิดถึงแต่เธอ
หลับตาไว้เพื่อหลบน้ำตา
กลั้นเอาไว้ไม่ให้ไหลเอ่อ
อย่าไปคิดไม่ต้องไปเพ้อว่าเธอจะมา
ฝืนให้หลับนั้นยากยังไง
ลืมเธอไปนั้นยากยิ่งกว่า
ต้องคิดถึงแต่เธอทั้งน้ำตา
เพราะหัวใจไม่เคยจะลบเธอ