เธอที่ฉันเฝ้ารอไม่อาจพบ
เมื่อเธอจากไปไม่ร่ำลา
เพราะคำว่ารักมันหายไป
คืนและวันเฝ้าคอยมองเหม่อหา
รอเธอกลับมารักกัน
วันนั้นยังรออยู่
มองดูดวงดาวที่คู่กัน
มองดูตัวฉันที่ว่างเปล่า
ฉันยังจดจำทุกเรื่องราว
ที่ฉันได้มีเธอ
หากในวันนี้
คนที่เฝ้ารอไม่อาจพบ
ฉันที่เฝ้ารอไม่อยากหายใจ
วันไหนไม่มีเธอ
ภาพวันเหล่านั้น
ที่เรารักกันไม่อาจลบ
พบเจอทุกวันมันคอยย้ำเตือน
ว่าฉันนั้นเคย รักเธอ
มองดูดวงพระจันทร์ที่สดใส
แต่ภายในใจช่างมืดมน
เพราะคำว่ารักมันหายไป
ตัวคนเดียวเหลียวมองที่ภาพฉัน
และเธอเมื่อเราเคยรักกัน
วันนั้นมันหายไป
มองดูดวงดาวที่คู่กัน
มองดูตัวฉันที่ว่างเปล่า
ฉันยังจดจำทุกเรื่องราว
ที่ฉันได้มีเธอ
หากในวันนี้
คนที่เฝ้ารอไม่อาจพบ
ฉันที่เฝ้ารอไม่อยากหายใจ
วันไหนไม่มีเธอ
ภาพวันเหล่านั้น
ที่เรารักกันไม่อาจลบ
พบเจอทุกวันมันคอยย้ำเตือน
ว่าฉันนั้นเคย รักเธอ
รักเธอ
มองดูดวงดาวที่คู่กัน
มองดูตัวฉันที่ว่างเปล่า
ฉันยังจดจำทุกเรื่องราว
ที่ฉันได้มีเธอ
หากในวันนี้
คนที่เฝ้ารอไม่อาจพบ
ฉันที่เฝ้ารอไม่อยากหายใจ
วันไหนไม่มีเธอ
ภาพวันเหล่านั้น
ที่เรารักกันไม่อาจลบ
พบเจอทุกวันมันคอยย้ำเตือน
ว่าฉันนั้นเคย
หากในวันนี้
ฉันยังรักเธออยู่ตรงนี้
ภาพวันเหล่านั้น
ฉันไม่อาจจะย้อนมาใหม่
ภาพวันเหล่านั้น
ที่เรารักกันไม่อาจลบ
พบเจอทุกวันมันคอยย้ำเตือน
ว่าฉันนั้นเคย รักเธอ รักเธอ