ฉันกักแต่ตัวไม่ได้กักใจ
ฉันเลยอดไปที่ร้านไชโย
เบอร์ทงเบอร์โทรไม่ขงไม่ขอ
ไม่รู้จะติดต่อเธออย่างไร
ก็จ้องมองเธอมาอยู่นานแล้ว
ต้องได้ชนแก้วกับเธอสักที
ก็คิดมานานจะทำแบบนี้
แต่ยังไม่มีโอกาสได้ทำ
Covid nineteen ปั่นป่วนอีกครั้ง
ทำร้านประจำของฉันต้องปิด
ร้าบาล บอกผิดถ้ายังเปิดไว้
ฉันเลยปวดใจเมื่อได้กักตัว
ฉันกักแต่ตัวไม่ได้กักใจ
ฉันเลยอดไปที่ร้านไชโย
ปัดโธ่ เบอร์โทรก็ไม่ได้ขอ
ไม่รู้จะติดต่อเธออย่างไร
อยากกลับไปมองสายตาหวานแหวว
หัวใจเต้นแผ่วเหมือนใกล้จะตาย
ทุรนทุรายเมื่อได้กักตัว
ฉันกลัวเหลือเกินว่าคงอีกนาน
ไม่โทษหัวใจแต่โทษ ร้าบาล
ล็อกดาวน์ ปราการ สงคราม สาคร
ร้าบาลไม่สั่งฉันเองก็ล็อก
ล็อกดาวน์หัวใจเอาไว้ที่เธอ
ฉันกักแต่ตัวไม่ได้กักใจ
ฉันเลยอดไปที่ร้านไชโย
ปัดโธ่ เบอร์โทรก็ไม่ได้ขอ
ไม่รู้จะติดต่อเธออย่างไร
ฉันกักแต่ตัวไม่ได้กักใจ
ร้าบาลทำให้หัวใจเจ็บช้ำ
สั่งปิดทุกที่ยันร้านของชำ
ปิดใจช้ำๆ เอาไว้ที่เธอ
ฉันกักแต่ตัวไม่ได้กักใจ
ร้าบาลทำให้หัวใจเจ็บช้ำ
สั่งปิดทุกที่ยันร้านของชำ
ปิดใจช้ำๆเอาไว้ที่เธอ
จะต้องกักตัวอีกนานแค่ไหน
ไม่ยอมกินแห้วหรอกรักครั้งนี้
แม่ตาหวานแหววเจอกันอีกที
ล็อกดาวน์ครั้งนี้ หมดเมื่อไร
ฉันคง ไชโย