กฎของคนแพ้ คือต้องดูแลตัวเองให้ไหว
และต้องห้ามร้องไห้
พยายามไม่ทักไปทั้งที่ใจมันเจ็บ
พยายามจะเข้าใจว่าไม่ใช่คนพิเศษ
(กับเธอ เลย)
พยายามทุกวิธี เพื่อให้เธอนั้นคืนดี
ทำทุกหนทางแต่ก็ไม่มีสักวิธี
ทุกๆ วันก็ทำได้เพียงแค่ละเมอ
คงไม่มีทางที่ฉันจะไปให้ถึงเธอ
ไม่เป็นไร (ไม่เป็นไร) ก็เข้าใจ (ฉันเข้าใจ)
ว่าเธอจะเลือกคนที่ชอบหรือว่าคนที่ใช่
(แต่สุดท้าย คนที่แพ้ ก็คือฉัน)
กฎของคนแพ้ คือต้องดูแลตัวเองให้ไหว
และต้องห้ามร้องไห้ ไม่ให้ใครเขาเห็นน้ำตา
เพราะคนที่แพ้ ไม่คู่ควรดูแลใครเขา
คนแพ้ต้องยอมทนปวดร้าว ห้ามอ่อนแอ
(ถึงแม้จะเจ็บสักเท่าไร)
ฉันแพ้เขาหมดทุกทางแล้ว
เธอไม่ต้องพยายามแล้ว
ก็รู้ว่ายิ่งทำ ในใจก็ยิ่งเจ็บกว่าเดิม
(เพราะเธอให้เขาไปทั้งหัวใจ)
ต้องยืนให้ไหว แม้ในใจจะเจ็บแค่ไหน
เธอก็ยังเป็นคนสุดท้าย ถึงแม้ว่าเราต้องจากกัน
เก็บความฝันของเธอเอาไว้ เขาชนะใช่ไหม
เขาชนะใช่ไหม พูดมาเลยตรงๆ ไอ้คนที่แพ้จะได้ไป
ไอ้ทุกๆ คำที่เธอบอก
ฉันคิดไม่ออกและตอบกลับด้วยน้ำตา
โทรไปทีไรก็ร้องไห้อยู่ตลอด
คงไม่ต้องบอกว่าทะเลาะกับเขามา
แต่สุดท้ายเรื่องทั้งหมดก็แค่ฝัน
ขี้แพ้ฟูมฟายคงไม่วายต้องเป็นฉัน
กฎของคนแพ้ คือต้องดูแลตัวเองให้ไหว
และต้องห้ามร้องไห้ ไม่ให้ใครเขาเห็นน้ำตา
เพราะคนที่แพ้ ไม่คู่ควรดูแลใครเขา
คนแพ้ต้องยอมทนปวดร้าว ห้ามอ่อนแอ
(ถึงแม้จะเจ็บสักเท่าไร)