พลางตัวเองในแสงนีออนสีแดงอ่อน
ไม่ให้ใครได้เห็นว่าฉันยังอาวรณ์
ให้เสียงฝนที่ร่ำร้องกลบเรื่องราวของวันก่อน
ให้ไอละอองเจือจางอดีตของเราเมื่อวาน
ก็เพราะเธอ เป็นดวงไฟทำให้ฉันหลอมละลาย
ก็เพราะเธอ ยังวนเวียนให้ใจต้องหวั่นไหว
ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่
แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่
ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย
ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไปจากใจฉัน
จมตัวเองในคลื่นน้ำตาสีฟ้าอ่อน
นอนฟังเสียงหัวใจสลายแตกร้าวรอน
เหมือนคลื่นยักษ์คอยซัดพัดพาไร้ทางออก
ปล่อยน้ำตาให้มันไหลละลายไปกับความเยียบเย็น
ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่
แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่
ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย
ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไป
ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่
แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่
ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย
ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไปจากใจฉัน