ผ่านไปสองปี ที่เธอลาหายจาก
ข่าวคราวว่า พ่อแม่เธอนั้นพาไปขาย
เจ็บและช้ำ ต้องจำทน เพราะความจนบังคับจิตใจ
จากเจียงฮายไปขายตัวอยู่สุไหงโกลก
พี่ตั้งตารอ ให้เธอกลับคืนบ้านนา
ถึงไม่มี ทีวี ตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร
ทิ้งความเชื่อค่านิยม ของคนเก่าล้าสมัย
ช่วยกันทำนา ปลูกข้าวยังพอได้อยู่
ผ่านชีวิตมาชื่นชมโลกสวยได้เพียงสิบห้าปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบกับความมืดมน
ผ่านมือชายเป็นร้อยเป็นพัน ต้องกล้ำกลืนและอดทน
เพื่อเก็บเงิน ส่งบ้านไถ่ถอนตัวเอง
ผ่านชีวิตมาชื่นชมโลกสวยได้เพียงสิบห้าปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบกับความมืดมน
ผ่านมือชายเป็นร้อยเป็นพัน ต้องกล้ำกลืนและอดทน
เพื่อเก็บเงิน ส่งบ้านไถ่ถอนตัวเอง
ถึงแม้ใครรังเกียจเหยียดหยามตัวเธอ
พี่ยังรักเสมอถึงเธอจะเป็นอย่างไร
อยู่ทางนี้พี่ทำงาน ทำนา ทำสวน ทำไร่
จะเก็บเงินไว้ไปไถ่เธอคืนมา
อยู่ทางนี้พี่ทำงาน ทำนา ทำสวน ทำไร่
จะเก็บเงินไว้ไปไถ่เธอคืนมา