เนื้อเพลง ความฝันยังน้อย โดย ชมพูนุช

ตั้งแต่คราวน้อยๆ ละย่างตามฮอยแม่
อิพ่อปั้นคันแท อิแม่นั่งลกกล้า
ล่ะเว้าขึ้นเสียงดังล่ะให้พ่อแม่ฟังว่า
ใหญ่มาอิหล่าอยากเป็นหมอ

เสียงเอิ้นใส่ล่ะมาจากอิพ่อ ว่าสิรอมื้อนั้นเด้อคำ
อันว่าพ่อแม่นี้ ล่ะบ่ได้เรียนสูง เลยได้อยู่ท่งตากแดดหน้าก่ำ
ให้ไปฮอดล่ะตั้งใจเด้อคำ ยังจำได้ล่ะบ่เคยลืม

เวลาผ่านใจกะยังฮำฮอน
ภาพสะท้อนในสังคมเมืองใหญ่
อั่นล่ะฝันนั้นกะมาส่างอยู่ไกล
จักมื้อได๋ สิไปฮอดบ่น้อ

คิดฮอดคราวเป็นเด็กน้อย ล่ะเว้าอยู่จ้อยๆ
ว่าใหญ่มาข่อยสิเป็นหมอเป็นครู
เติบได้ใหญ่มาจนว่าน้ำตาขู๋
ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด

อันว่าความฝันนั้น มันคือซ่างไกลล้น
ต้องทนกับโลกการแข่งขัน
จนว่าน้ำตาย้อย แต่กะสู้บ่มียั่น
จักมื้อนั้นมันสิมีบ่ สู้จนท้อลางเถื่อ

เวลาผ่านใจกะยังฮำฮอน
ภาพสะท้อนในสังคมเมืองใหญ่
อั่นล่ะฝันนั้นกะมาส่างอยู่ไกล
จักมื้อได๋ สิไปฮอดบ่น้อ

คิดฮอดคราวเป็นเด็กน้อย ล่ะเว้าอยู่จ้อยๆ
ว่าใหญ่มาข่อยสิเป็นหมอเป็นครู
เติบได้ใหญ่มาจนว่าน้ำตาขู๋
ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด

อันว่าความฝันนั้น มันคือซ่างไกลล้น
ต้องทนกับโลกการแข่งขัน
จนว่าน้ำตาย้อย แต่กะสู้บ่มียั่น
จักมื้อนั้นมันสิมีบ่

คิดฮอดคราวเป็นเด็กน้อย ล่ะเว้าอยู่จ้อยๆ
ว่าใหญ่มาข่อยสิเป็นหมอเป็นครู
เติบได้ใหญ่มาจนว่าน้ำตาขู๋
ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด

อันว่าความฝันนั้น มันคือซ่างไกลล้น
ต้องทนกับโลกการแข่งขัน
จนว่าน้ำตาย้อย แต่กะสู้บ่มียั่น
จักมื้อนั้นมันสิมีบ่ สู้จนท้อลางเถื่อ